کد مطلب:50388
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:7
چرا در قرآن براي خدا ضمير مذكر به كار رفته است؟
خداوند جنس ندارد لذا نه مذكر است و نه مونث و نه چيز ديگري شبيه به اين موارد.(ليس كمثله شي) ولي قرآن مجيد به زبان مردم نازل شده است و مي بايستي كه قواعد زبان عرب - كه زبان قرآن است - در آن رعايت گردد. در زبان عرب اسامي خداوند متعال مانند: الله و رحمان مذكر است (از نظر لفظي) همان گونه كه لفظ (قمر) مذكر است و يا لفظ (شمس) مونث است (مذكر مجازي و مونث مجازي). طبق قواعد زبان مي بايستي صفت با موصوف مطابقت نمايد. از اين رو صفاتي كه در قرآن براي خداوند آورده شده مذكر است ولي توجه داشته باشيد كه لفظ جلاله «الله» و يا «رحمان» مذكر حقيقي نيست؛ زيرا مذكر حقيقي آن است كه در برابر آن جنس ماده وجود داشته باشد و چنين چيزي در مورد خداوند وجود ندارد. بنابراين؛ اين الفاظ، مذكر مجازي بوده و البته طبق قاعده اوصاف آن بايد مذكر باشد؛ ولي به هيچ وجه اين مطابقت بدان معنا نيست كه (نعوذ بالله) خداوند مذكر است و داراي جنس؛ بلكه صرفا تبعيت از ادبيات عرب است كه چنين اقتضايي دارد و اگر اسامي مونث آورده مي شود هم خلاف قاعده ادبي بود و هم سوال برانگيز. بنابراين نه خداوند از جنس مذكر راضي تر است و نه عكس آن. همه مخلوقات خداوند هستند و رضايت يا عدم رضايت او از بندگان به مسائل ديگري بستگي دارد.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.